Tworzywa termoplastyczne

Termoplasty to tworzywa sztuczne, polimery, które stają się giętkie lub są formowane po osiągnięciu określonej temperatury oraz zestala się po ochłodzeniu. Większość tworzyw termoplastycznych charakteryzuje się wysokim ciężarem cząsteczkowym. Łańcuchy cząsteczkowe powiązane są za pomocą sił międzycząsteczkowych, które słabną bardzo gwałtownie wraz ze wzrostem temperatury. Prowadzi to do uzyskania lepkiej cieczy. Zatem materiały termoplastyczne są przekształcane w procesie ogrzewania oraz są zwykle stosowane do produkcji elementów metodą formowania wtryskowego. Termoplasty różnią się od polimerów termoutwardzalnych, które tworzą nieodwracalne wiązania chemiczne podczas procesu utwardzania. Tworzywa termoutwardzalne nie topią się tylko ulegają rozkładowi. Nie formują się po ochłodzeniu.

Powyżej temperatury zeszklenia Tg, a poniżej punktu topnienia Tm, właściwości fizyczne termoplastów właściwości termoplastów mogą zmienić się gwałtownie poprzez zmianę konkretnej fazy. W tym zakresie temperatur następuję zbliżenie przypadkowych zwojów cząsteczek, co prowadzi do zmiany właściwości fizycznych. Tworzywo robi się "gumowate". Jest to skutkiem występujących przemiennie sztywnych, krystalicznych i bezpostaciowych obszarów elastycznych.

Niektóre termoplasty nie krystalizują się w pełni poniżej temperatury zeszklenia, zachowują wszystkie lub niektóre z ich właściwości amorficznych. Amorficzne i częściowo amorficzne tworzywa są stosowane gdy konieczna jest wysoka przejrzystość optyczna. Ponieważ światło jest rozpraszane przez krystality na poszczególne długości fali. Bezpostaciowa i pół bezpostaciowe tworzywa są mniej odporne na czynniki chemiczne i środowiskowe, takie jak na przykład pękanie czy naprężenie, gdyż nie mają struktury krystalicznej.

Łamliwość można zmniejszyć przez dodanie plastyfikatorów, co zwiększa mobilność amorficzną segmentów łańcucha skutecznie obniża. Modyfikację polimeru przez kopolimeryzację lub przed dodanie niereaktywnych łańcuchów bocznych do monomerów przed polimeryzacją może również obniżyć Tg. Techniki te stosuje się od dawna, ponieważ elementy używane w przemyśle motoryzacyjnym pękały na skutek niskich temperatur.